در مراسم اختتامیه که پس از اتمام فعاليت کارگروههاي تخصصي و با حضور مولاوردي معاون رئيس جمهوری در امور زنان و خانواده صورت پذيرفت ابتدا ابواگلا سفير اتحاديه بين المجالس اسلامي مقيم ايران به شرح تجارب خود با پناهجويان و پناهندگان سودان پرداخت همچنین به نکاتي درخصوص دلايل درگيري ها در منطقه سودان اشاره نمود.

پناهجویان سودانی بیشتر از اتیوپی، اوگاندا، چاد و اریتره بودند که به دلیل فجایع طبیعی و مسائل سیاسی به هجرت دست زده بودند.

عملکرد سودان هم خوب بود به گونه اي که در سال 1972 قوانینی را ایجاد کرد که چگونه رفتار  با پناهجویان را تنظيم نمايد . ما در سال هاي 1991 و 1992 در سودان و در وزارت پناهجویان بر پروسه بازگشت پناهجویان اتیوپی و چاد  نظارت مي کرديم که پروسه موفقي هم بود و طبیعی است اگر از پناهجویان بعد از بازگشت حمایت شود آنها در کشورشان می مانند وگرنه برمیگردند.

مهمترين مشکلي که در حال حاضر آفريقا با آن روبرو است موج رو به افزايش پناهجويان است که البته دلايل زياد و متفاوتي نيز دارد اما جدي ترين مشکل وارد شدن سياست در امور انساني است که حقوق اوليه انسان ها را هم ناديده مي گيرد و شايد مهمترين کاري که ما مي توانيم انجام دهيم اين است که مساله پناهجويان و پناهندگان را به يک مساله انساني تبديل کنيم .

در ادامه گوپال کریشنا سيواکوتي رئيس شبکه حقوق پناهندگان آسيا و اقيانوسيه  به جمع بندي مباحث طرح شده پرداختند و ضمن خوشامد گويي به معاون رئيس جمهور اظهار داشتند:

ما در شبکه بین المللی پناهندگان آسیا و اقیانوسیه خوشحال هستیم که در این جلسه حضور داریم. از همه ی حضار به خاطر حضورشان تشکر می کنم. ما در مورد اصول و دکترین های مرتبط با پناهندگان خیلی صحبت کردیم اما در حال حاضر می خواهم در مورد اقدامات تاکتیکی صحبت کنم. در دو روز گذشته نتیجه و بیانیه نهایی اجلاس را قرائت کردند ولی چیزی که می خواهم به آن اشاره کنم در خصوص روشها و مکانیزمها است. ما در مورد بازگشت داوطلبانه صحبت کردیم ولی ضمانت امنیت آنها در کشور مبدا بسیار مهم است چون پناهندگان نمی خواهند سرگردان بمانند و تحمل این امر دیگر از ظرفیت آنها خارج است.

ما در مورد حفاظت و حمایت از آنها صحبت می کنیم ما این وظیفه را داریم که براساس وظایف اخلاقی و بین المللی از حقوق آنها حمایت کنیم و باید پروتکل و شیوه هایی داشته باشیم که مورد قبول همه باشد. در این هزاره جدید ما شاهد تغيير مفاهيم هم بوده ايم و از آن جمله تغيير مفهوم خیریه به کرامت؛ آزادی ها و حقوق انساني است . ایران هم در اين ميان کشوری است که از پناهندگان استقبال کرده است هرچند شاید ظرفیتهای کافی واقعا وجود نداشته است.همچنین ما از بازگشت پناهجویان البته همراه با حمایت استقبال می کنیم تا بتوانند به کشور مبدا خود بازگردند.

من فکر می کنم الان زمان آن است که مفهوم پناهندگی را عوض کنیم و مسئولیت پذیر تر باشیم و این مفهوم پناهندگی را به معنای انسانی آن برگردانیم چون پناهندگان واقعا لیاقت آن را دارند.

کشورهای ثروتمندتری هم هستند اما مرزهای خود را بسته اند بنابراین اين کشورها باید بیشتر توجه کنند و مسئوليت پذير تر باشند و از پناهجویان سودجویی نکنند.

فکر می کنم که وقت آن است که برای حفاظت منطقه ای برای حمایت از پناهجویان اقدام کنیم. ما یک موافقت نامه بین الدولی نیاز داریم همراه با حس امنیت ، حس حفاظت و من این را احساس کردم که نیاز به مکانیزم جدیدی هست.

ما باید قدر خود را بدانیم، همکاری خود را بیشتر کنیم، و حس امنیت به پناهجویان برگردانیم، بنابراین تصویب یک سری چیزها مهم است ولی باید در عمل مکانیزمهایی ایجاد شود و ایمن کردن مهاجرت باید عوض شود. بار دیگر باید تبریک بگویم به حامی و می خواهم از طرف آیپرین به همه ی حاضرین تبریک بگویم و در پایان از بخش دبیرخانه بانکوک که سخت کار کردند و در چند هفته گذشته تا امروز با ما بودند تشکر می کنم.