الف)وضعیت کودکان غزه:

از ابتدای شروع حملات اسراییل به غزه به دنبال تشدید خصومت‌ها، ، دسترسی کودکان و خانواده‌های غزه از آب، غذا، سوخت، دارو و سایر لوازم ضروری از جمله دسترسی ایمن به بیمارستان‌ها قطع شده است. یونیسف خواستار آتش‌بس فوری بشردوستانه و دسترسی نامحدود به کمک‌های بشردوستانه برای دسترسی به کودکان و خانواده‌های نیازمند، نجات جان انسان‌ها و جلوگیری از رنج بیشتر است.

تشدید خشونت علیه  کودکان و جوامع آنها برای نسل های آینده آن ها بسیار خطرناک و بحرانی است. کودکان به سرعت در حال مرگ هستند و از حقوق اولیه خود محروم می شوند. بر اساس قوانین بین المللی، بیمارستان ها و مدارس باید در برابر بمباران محافظت شوند و طبق قوانین بشردوستانه بین المللی از آنها برای مقاصد نظامی استفاده نشود. غیرنظامیان – به ویژه کودکان – باید محافظت شوند و همه تلاش ها باید برای نجات آنها در هر شرایطی انجام شود. حتی جنگ ها هم قوانینی دارند.

ب)مروری بر آمارها و داده ها:[1]

• به گفته Save the Children، همه یک میلیون کودک غزه پس از بمباران های سنگین از زمان 9 اکتبر ، عملاً به خدمات بهداشتی ضروری دسترسی ندارند.
• این آژانس امدادرسانی خواستار تخلیه فوری پزشکی کودکان از غزه شده است، زیرا پنجره نجات کودکان ناامیدکننده و مجروح در حال بسته شدن است و همچنین درخواست اضطراری غزه را برای جمع آوری 55 میلیون دلار برای حمایت از کودکان و خانواده های آسیب دیده از این تشدید تشدید می کند.
• فراتر از تلفات مستقیم جنگ اخیر، نرخ مرگ و میر در غزه، محاصره و جنگ پنهان در این سال ها بر تاسیسات زیر بنایی، = بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها و کارکنان بهداشتی تأثیر گذاشته و باعث قطع برق در سیستم بهداشتی شده است

 

• وسعت فجایع اضطراری و کمبود تجهیزات پزشکی، پزشکان را مجبور به انتخاب‌های غیرممکن می‌کند، مانند انجام عمل جراحی در راهرو های بیمارستان، اغلب بدون بیهوشی، و نگهداری کیسه‌های بدن در کامیون‌های بستنی، زیرا سردخانه‌ها و گورستان‌ها با کمبود فضا مواجه هستند. برای فعال نگه داشتن اتاق های اورژانس، رویه های حیاتی مانند دیالیز ممکن است به زودی متوقف شوند.
• از زمان تشدید خشونت ها در اسرائیل و اراضی اشغالی فلسطین در 7 اکتبر، سازمان بهداشت جهانی 59 حمله به مراقبت های بهداشتی در غزه را ثبت کرده است که به 26 بیمارستان و سایر مراکز درمانی آسیب رسانده است. چهار بیمارستان در شمال غزه دیگر در نتیجه آسیب ها کار نمی کنند.
• کمبود برق و منابع، منجر به تعطیلی بیش از 60 درصد از مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه در زمانی که بیشتر به آنها نیاز است، شده است.
• سازمان های امدادی به طور فزاینده ای نگران کم آبی و بیماری ها هستند زیرا خدمات آب و فاضلاب در نوار غزه نیز از بین رفته است. وضعیت وحشتناک بهداشت و بهداشت در پناهگاه های اضطراری خطرات بهداشتی بیشتری را به همراه دارد، مانند شیوع بیماری های ناشی از آب، که به ویژه برای کودکان کشنده است.

 

• طبق گزارش رسانه ها، تنها بیمارستان سرطان غزه به دلیل کمبود سوخت مجبور به تعطیلی شده است و اکثر بیمارستان ها با حداقل ظرفیت کار می کنند و جان بیش از 9000 بیمار سرطانی وابسته به شیمی درمانی را به خطر می اندازند. بیمارستان دوستی ترکیه و فلسطین که تنها مرکز شیمی درمانی در غزه است، با تکیه بر یک ژنراتور برق در تلاش است تا همچنان فعال بماند.

 

• خشونت مداوم بر سلامت زنان نیز تأثیر گذاشته است، به طوری که جان ده‌ها هزار زن باردار و نوزادان تازه متولد شده به خطر افتاده است. صندوق جمعیت ملل متحد تخمین می زند که در حال حاضر 50000 زن باردار در غزه وجود دارد – که انتظار می رود 5500 نفر از آنها در ماه آینده زایمان کنند – که قادر به دریافت خدمات بهداشتی اولیه نیستند.

 

• حتی قبل از بمباران ها و محاصره غزه، دسترسی به خدمات بهداشتی نجات دهنده برای کودکان از قبل به دلیل محاصره 16 ساله با مشکل مواجه شده بود. تجزیه و تحلیل Save the Children نشان داد که در شش ماهه اول سال 2023، نزدیک به 400 کودک در غزه – یا حداقل دو کودک در روز – از اجازه رفتن به کرانه باختری برای مراقبت های بهداشتی حیاتی محروم شدند
• جیسون لی، مدیر کشوری Save the Children در اراضی اشغالی فلسطین گفت:

“آنچه که ما می‌بینیم جنگ علیه مردم غزه یک فاجعه بهداشت عمومی است – و زندگی کودکان هزینه اجتناب‌ناپذیر آن خواهد بود. حتی قبل از این تشدید اخیر، سیستم بهداشت در آستانه سقوط بود – و اکنون در نقطه شکست است. همه ما صحنه‌های وحشتناکی از افراد مجروح که روی زمین دراز کشیده‌اند و کودکانی که از شوک می‌لرزند در راهروهای شلوغ بیمارستان دیده‌ایم. کودکانی که به مراقبت های پزشکی تخصصی نیاز دارند باید اکنون تخلیه شوند وگرنه خواهند مرد – به همین سادگی.”

• “ممانعت از دسترسی کودکان به مراقبت های بهداشتی نجات دهنده نقض اساسی ترین مسئولیت برای محافظت از بیماران در برابر بدرفتاری و تضمین مراقبت های پزشکی است. ضروری است که امکانات بهداشتی از خشونت در امان بماند. کودکانی که نیاز به مراقبت های تخصصی و نجات دهنده زندگی دارند باید مورد توجه قرار گیرند. و قادر به دریافت آن در خارج از غزه باشند.

• داده های مربوط قبل از بحران اخیر:[2]

ارقام زیر نشان دهنده تعداد فلسطینی ها و اسرائیلی هایی است که از سال 2008 در سرزمین های اشغالی فلسطین (oPt) و اسرائیل در چارچوب اشغال و درگیری کشته یا مجروح شده اند. تعداد زیاد تلفات غیرنظامیان مستلزم انواع مداخلات توسط عوامل بشردوستانه بوده است، و بسیاری از حوادث نگرانی‌هایی را در مورد نقض قوانین بین‌المللی و عدم پاسخگویی ایجاد کرده است.

1-تلفات بر اساس سرزمین:

• از سال 2008 تا کنون و قبل از آمار های رسمی تلفات جنگ غزه تنها در غزه 5360 نفر کشته در نوار غربی 1139 نفر کشته و در اسراییل تنها 38 نفر کشته شده اند.
• آمار مجروحان فلسطینی 155750 نفر زخمی و زخمی های اسراییل تنها 6331 نفر بوده اند.

 

• از سال 2010 تا قبل از شروع بحران جدید به دلیل درگیری ها بیش از 155 هزار نفر در فلسطین اشغالی از خانه های خود فرار کرده و یا رانده شده اند.
• از سال 2010 تا قبل از بحران اخیر بیش از 9 هزار ساختمان و زیربنا بر اثر جنگ در سرزمین های فلسطین توسط اسراییل تخریب شده است.

 

2- شاخص های بحران انسانی در غزه قبل از بحران اخیر: بر اساس آمارهای OCHA شاخص های سلامت در سال 2023 و قبل از بحران اخیر به پایین تر حد خود در ده سال گذشته رسیده بوده است.

• سلامت:
• امنیت غذایی:
• حمایت: همانطور که در جدول زیر مشاهده می کنید شاخص حمایت در سال 2023 و قبل از شروع بحران به پایین ترین حد خود در ده سال اخیر رسیده است.
• در شاخص های دیگر انسانی مثل آب و غذا برق و .. نیز در سال 2023 ما شاهد وخیم ترین اوضاع انسانی در مناطق فلسطینی بوده ایم و در تمام موارد و قبل از بحرن در سال اخیر مردمان فلسطین بدترین شرایط را از لحاظ انسانی در ده سال گذشته تجربه کرده اند.

 

 

ج)واکنش سازمان های جهانی:

• یونیسف

یونیسف همچنان به رهبران جهان در هر مناسبتی برای دسترسی بشردوستانه به کل غزه، از جمله کودکان و خانواده‌های شمال این نوار که به طور فزاینده‌ای قطع می‌شود، فشار می‌آورد. برای پاسخ به وضعیت وخیم کودکان در کشور فلسطین و اسرائیل، یونیسف خواهان: اجرای موارد زیر بوده است:

1. 1. آتش بس فوری بشردوستانه.
2. 2. آزادی فوری، ایمن و بدون قید و شرط همه کودکان ربوده شده.
3. 3. همه گذرگاه های دسترسی به غزه برای دسترسی ایمن، پایدار و بدون مانع به کمک های بشردوستانه از جمله آب، غذا، تجهیزات پزشکی و سوخت باز شود.
4. 4. موارد فوری پزشکی در غزه اجازه خروج یا دریافت خدمات بهداشتی حیاتی را داشته باشند.
5. احترام و حفاظت از زیرساخت های غیرنظامی مانند سرپناه ها و مدارس و تأسیسات بهداشتی، برقی، آب و فاضلاب، برای جلوگیری از تلفات غیرنظامیان و کودکان، شیوع بیماری ها و مراقبت از بیماران و مجروحان.

 

• بیانیه مشترک یونیسف، سازمان جهانی بهداشت، UNFPA و UNRWA در مورد زنان و نوزادانی که بیشترین بار درگیری در غزه را تحمل می کنند.

در پی هشدار سازمان ملل متحد در مورد زنان، کودکان و نوزادان غزه و بر اساس  اعلام این نهاد ،زنان و کودکان  به طور نامتناسبی هم به عنوان تلفات و هم به دلیل کاهش دسترسی به خدمات بهداشتی، بار تشدید خصومت ها در اراضی اشغالی فلسطین را به دوش می کشند.  از این سو، صندوق کودکان (یونیسف)، آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک (UNRWA)، آژانس سلامت جنسی و باروری سازمان ملل متحد (UNFPA) و سازمان بهداشت جهانی (WHO).بیانیه شدید الحنی را در تاریخ 3 نوامبر صادر کردند. بر اساس این بیانیه مشترک و  بر اساس داده های وزارت بهداشت تا سوم نوامبر، 2326 زن و 3760 کودک در نوار غزه کشته شده اند که 67 درصد از کل تلفات را تشکیل می دهد و هزاران نفر دیگر نیز مجروح شده اند. این بدان معناست که روزانه 420 کودک کشته یا زخمی می شوند که برخی از آنها تنها چند ماه سن دارند.

بمباران‌ها، تأسیسات بهداشتی آسیب‌دیده یا ناکارآمد، سطوح عظیم جابه‌جایی، فروپاشی منابع آب و برق و همچنین دسترسی محدود به غذا و دارو، خدمات بهداشتی مادران، نوزادان و کودکان را به شدت مختل کرده است. تخمین زده می شود که 50000 زن باردار در غزه زندگی می کنند که روزانه بیش از 180 نفر آنها زایمان می کنند. 15 درصد از آنها احتمالاً حاملگی یا عوارض مربوط به زایمان را تجربه می کنند و به مراقبت های پزشکی اضافی نیاز دارند.

این بیانیه مشترک همجنان اعلام می کند که این زنان نمی توانند به خدمات اورژانسی مامایی که برای زایمان ایمن و مراقبت از نوزاد خود نیاز دارند دسترسی داشته باشند. با بسته شدن 14 بیمارستان و 45 مرکز مراقبت های بهداشتی اولیه، برخی از زنان مجبور به زایمان در پناهگاه ها، در خانه های خود، در خیابان ها در میان آوار یا در مراکز مراقبت بهداشتی تحت فشار هستند، جایی که بهداشت در حال بدتر شدن است و خطر عفونت و عوارض در حال افزایش است. مراکز بهداشتی نیز در معرض آتش سوزی قرار گرفته اند – در 1 نوامبر بیمارستان الهلو، یک بیمارستان حیاتی زایمان، گلوله باران شد.

انتظار می رود با توجه به عدم دسترسی به مراقبت های کافی، مرگ و میر مادران افزایش یابد. تلفات روانی خصومت‌ها همچنین پیامدهای مستقیم – و گاهی مرگبار – بر سلامت باروری دارد، از جمله افزایش سقط جنین ناشی از استرس، مرده‌زایی و زایمان‌های زودرس.

قبل از شروع جنگ اخیر ، سوءتغذیه در بین زنان باردار بالا بود و بر بقا و رشد دوران کودکی تأثیر داشت. با بدتر شدن دسترسی به غذا و آب، مادران برای تغذیه و مراقبت از خانواده خود با مشکل مواجه می شوند و خطر سوء تغذیه، بیماری و مرگ افزایش می یابد.

زندگی نوزادان نیز به یک نخ آویزان است. اگر سوخت بیمارستان‌ها تمام شود، زندگی حدود 130 نوزاد نارس که به خدمات مراقبت‌های ویژه نوزادان و مراقبت‌های ویژه وابسته هستند، به خطر می‌افتد، زیرا انکوباتورها و سایر تجهیزات پزشکی دیگر کار نمی‌کنند.

 

اکنون بیش از نیمی از جمعیت غزه در شرایط وخیم و با کمبود آب و غذا در تاسیسات UNRWA پناه گرفته اند که باعث گرسنگی و سوء تغذیه، کم آبی و گسترش بیماری های ناشی از آب می شود. بر اساس ارزیابی های اولیه UNRWA، 4600 زن باردار آواره و حدود 380 نوزاد تازه متولد شده در این مراکز به مراقبت های پزشکی نیاز دارند. در حال حاضر بیش از 22500 مورد عفونت حاد تنفسی همراه با 12000 مورد اسهال گزارش شده است که به ویژه با توجه به نرخ بالای سوء تغذیه نگران کننده است.

علیرغم عدم دسترسی پایدار و ایمن، آژانس‌های سازمان ملل داروها و تجهیزات نجات بخش از جمله لوازم مورد نیاز نوزادان و مراقبت‌های بهداشت باروری را به غزه ارسال کرده‌اند. اما برای پاسخگویی به نیازهای غیرنظامیان، از جمله زنان باردار، کودکان و نوزادان، چیزهای بیشتری مورد نیاز است. آژانس‌های بشردوستانه برای آوردن دارو، غذا، آب و سوخت بیشتر به غزه نیاز فوری به دسترسی پایدار و ایمن دارند. از 7 اکتبر تاکنون هیچ سوختی وارد نوار غزه نشده است. آژانس‌های امدادی باید فوراً سوخت دریافت کنند تا بتوانند به حمایت از بیمارستان‌ها، کارخانه‌های آبرسانی و نانوایی‌ها ادامه دهند..

د) واکنش های مقامات بین المللی:

بیانیه کمیساریای عالی پناهندگان به شورای امنیت سازمان ملل متحد

◀️◀️آقای فلیپو گراندی در بیانیه روز ۳۱ اکتبر خود خطاب به اعضای شورای امنیت اعلام کرد،،پناهندگان مسئول فجایعی که منجر به وضعیت شان شده است نیستند. این دولت ها هستند که بخران به وجود می آورند و خود باید مسئولیت ان را بپذیرند.

و همچنین گفت، اگر پول صحبت می کنم، مرا ببخشید زیرا کار بشردوستانه به منابع نیاز دارد. وی گفت، تا قبل از پایان سال به 600 میلیون دلار نیاز فوری بشردوستانه ضروری است و چشم انداز سال آینده بسیار بد است، زیرا اهداکنندگان بزرگ کمک ها را قطع می کنند و دیگران – که می توانند کمک کنند – در حمایت چندجانبه شرکت نمی کنند.  UNRWA – که نقش حیاتی آن اکنون برای همه روشن است – بطور مزمن با کمبود بودجه مواجه شده است.  برنامه جهانی غذا، یونیسف و کمیته بین المللی صلیب سرخ همگی در فعالیت های بشردوستانه خود با مشکل مالی مشابهی روبرو هستند.

وی گفت، ما جیره، سرپناه را قطع کردیم، به این امید که بتوانیم راه نجاتی برای نیازمندان داشته باشیم.  اما در بسیاری از جاها این طناب زندگی روز به روز نازک تر می شود.

تنها ماندن، در معرض قرار گرفتن، کمبود منابع باعث می‌شود به این فکر کنم که تا کی می‌توانیم ادامه دهیم.  کمک های بشردوستانه سخت هستند – اما اعلام می کنم که ماموریت بشردوستانه در جهان در حال فرو پاشی است.

آقای فلیپو با خطاب به اعضای شورای امنیت گفت،انتخاب‌هایی که شما  ۱۵ عضو انجام می‌دهید – یا موفق به انجام آن‌ها نمی‌شوید،  همه ما و  نسل های آینده را نشانه رفته اند. آوارگی اجباری نیز پیامد ناکامی در حفظ صلح و امنیت است  و درگیری وحشیانه همچنان محرک اصلی آن است.  در سه هفته گذشته ما شاهد  بی‌توجهی به قوانین اساسی جنگ – حقوق بشردوستانه بین‌المللی ، هستیم که  به طور فزاینده‌ای تبدیل به یک هنجار و نه استثنا شده است، کشته شدن جمعی هزاران   غیرنظامیان فلسطینی و تخریب گسترده زیرساخت های ناشی از عملیات نظامی مداوم اسرائیل، فاجعه بشردوستانه است.

همانطور که ما صحبت می کنیم، و همانطور که می دانید، بیش از دو میلیون نفر در  غزه که نیمی از آنها کودک هستند، در حال گذراندن چیزی هستند که همکار من فیلیپ لازارینی آن را “جهنم روی زمین” نامیده است.  یک آتش‌بس بشردوستانه همراه با ارسال اساسی کمک‌های بشردوستانه در داخل غزه حداقل می‌تواند این مارپیچ مرگ را متوقف کند و من امیدوارم که شما بر اختلافات خود غلبه کنید و اقتدار خود را در مطالبه آن اعمال کنید – جهان منتظر این کار است.

در  سال‌هایی که من در آن‌ها ریاست آنروا را بر عهده داشتم، مشاهده کرده‌ام که چگونه حل مناقشه اسرائیل و فلسطین همیشه به‌عنوان «دست‌نیافتنی» توصیف می‌شد: اما دست نیافتنی نبوده است.  به طور مکرر و عمدا مورد غفلت قرار گرفته، به عنوان چیزی که دیگر ضروری نیست کنار گذاشته شده و تقریباً مورد تمسخر قرار گرفته است.  پرداختن به طغیان مزمن خشونت و به دنبال آن آتش‌بس‌های موقت، بیشتر از تمرکز بر صلح واقعی تلقی می‌شد.  امیدوارم اکنون، در میان وحشت جنگ، حداقل بتوانیم ببینیم که چقدر اشتباه محاسباتی انجام شده است.  بدون راه حل عادلانه برای مناقشه اسرائیل و فلسطین، از جمله پایان اشغالگری اسرائیل، صلحی در منطقه و جهان وجود نخواهد داشت.  من امیدوارم که اظهارات دبیرکل در اینجا در شورا در هفته گذشته به همه کمک کند تا در مورد نیاز به بازگرداندن این صفحه غم انگیز، هرچند دشوار، فکر کنند: زیرا حیاتی است.

در حالی که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) مأموریتی برای فعالیت در اراضی اشغالی فلسطین ندارد ، ۶۷ همکار ما در UNRWA، سازمان سابقم ، کشته شده اند. بدون شک آنان قهرمانان صف اول اقدامات بشر دوستانه هستند.

جنگ  غزه جدیدترین چالش بزرگ و خطرناک ما برای عاقبت و آینده اقدام بشر دوستانه است، این مسئولیت را داریم که به یاد داشته باشیم که غزه در کنار سایر نقاط بحرانی فعلی،،آزمون ما برای آینده صلح و امنیت بشری هستند و در نهایت آزمون انسانیت ما.

به سودان نگاه کنید به جنگی که بی هشدار شروع شد و خانه های آرام سودانی ها را به گورستان تبدیل کرد.  اکنون، دامنه و وحشیگری درگیری ها افزایش یافته و مردم سودان را تحت تأثیر قرار می دهد و جهان به طرز نفرت برانگیزی سکوت می کند و  نقض قوانین بین المللی بشردوستانه بدون مجازات ادامه دارد.  شرم آور است که جنایاتی که 20 سال پیش در دارفور مرتکب شدند، امروز با چنین توجه اندکی دوباره تکرار شوند.  در نتیجه، تقریباً شش میلیون نفر مجبور به ترک خانه های خود شده اند.

بیش از یک میلیون نفر به کشورهای همسایه و اغلب شکننده گریخته اند – و برخی از آنها قبلاً به لیبی و تونس رفته اند و با قایق های سست از دریای مدیترانه به سمت ایتالیا و بقیه اروپا می گذرند.  من از از سرگیری مذاکرات جده استقبال می کنم – و امیدوارم که آنها حداقل به دستیابی به آتش بس به زودی کمک کنند.

به لبنان نگاه کنید – در کشوری که از هر چهار نفر یک نفر پناهنده فلسطینی یا سوری است، از فروپاشی اقتصادی رنج می برد – نشانه عینی نه یک بلکه دو درگیری حل نشده در مرزهای این کشور کوچک.

به ساحل مرکزی نگاه کنید، جایی که در میان بی‌ثباتی سیاسی شدید، خشونت وحشیانه‌ای که سال‌ها غیرنظامیان را به وحشت انداخته، دوباره در حال افزایش است و مردم را به طور فزاینده‌ای به سمت کشورهای ساحلی آفریقا سوق می‌دهد، کشورهایی که به درستی بسیار نگران هستند، در پس زمینه یک وضعیت اضطراری آب و هوایی که بی‌رحمانه خانه ها را  ویران می‌کند، مردم تنها گیر کرده اند.

به جمهوری دموکراتیک کنگو نگاه کنید، جایی که استفاده از  خشونت هولناک علیه زنان – به عنوان ابزاری جنگی به صورت گسترده اعمال می شود.  هر روز  گزارش‌های بیشتری از   تجاوز جنسی بیشتر به زنان و کودکان منتشر می شود و مردم هر روز  را از خانه هایشان بیرون رانده می شوند.

 

به ارمنستان نگاه کنید، جایی که 100000 پناهجو در عرض چند روز از قره باغ فرار کردند.  نتیجه یک درگیری حل‌نشده دیگر که برای دهه‌ها مردم بی گناه را گرفتار کرده است.

به مکان‌هایی مانند آمریکای مرکزی و جاهای دیگر نگاه کنید، جایی که شاهد الگوهای رو به رشد بحران‌های حل‌نشده همراه با جنایت، هستیم  که باعث آوارگی می‌شوند و جریان‌های پیچیده‌تر جمعیتی در  بسیاری از نقاط جهان در حال شکل گیری مجدد است.

به نظر می رسد هر بحران جدید، بحران های قبلی را به سمت فراموشی خطرناک سوق می دهد،  به اوکراین نگاه کنید، جایی که وضعیت اسفناک همه غیرنظامیان – از جمله بیش از 11 میلیون نفر که به دنبال تهاجم روسیه مجبور به ترک خانه های خود شده اند – همچنان ادامه دارد.

به همه این بحران ها نگاه کنید.  و بگذارید این کارمند بشردوستانه مادام العمر به شما بگوید که ما به صدای شما برای رسیدگی به هر یک از آنها نیاز داریم.  نه صداهای تو،  صدای شما.  صدای قوی و متحد شما، حامل اقتداری است که منشور ملل متحد  در این شورا سرمایه گذاری کرده است، اما جهان دیگر آن را نمی شنود، زیرا در رقابت ها و اختلافات غرق شده است.  از جایی که من نشسته ام، درک این موضوع دشوار شده است.  من به عنوان یک معتقد به چندجانبه گرایی و  نقش سازمان ملل، به سادگی نمی توانم آن را بپذیرم.

چالش‌های مختلفی نیز وجود دارد که  بازتابی از جهان بی‌ثبات ما است، برای مثال، در کشورهایی مانند میانمار، افغانستان و جاهای دیگر، که ترکیبی از درگیری‌ها، نقض حقوق بشر و چالش‌های بشردوستانه است ما نیازمند   ارائه کمک‌ها برای نجات جان هستیم اما این امر مستلزم تعامل با اقتدارهای بالفعل در زمینه‌های سیاسی پرآشوب و اغلب خطرناک است.[3]

 

رئیس آژانس امداد غذایی اضطراری سازمان ملل متحد

رئیس آژانس امداد غذایی اضطراری سازمان ملل متحد روز یکشنبه درخواست فوری از گذرگاه مرزی رفح برای دسترسی ایمن و گسترده بشردوستانه به غزه صادر کرد، زیرا ذخایر حیاتی مواد غذایی در منطقه ویران شده به سطوح خطرناکی پایین رسیده است.

در حال حاضر، والدین غزه نمی‌دانند که آیا امروز می‌توانند به فرزندان خود غذا بدهند و آیا حتی برای دیدن فردا زنده خواهند ماند. سیندی مک کین، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) گفت: رنج چند متر دورتر ایستادن در این سوی مرز غیرقابل درک است.

او افزود: «امروز، من یک درخواست فوری برای میلیون‌ها نفری که زندگی‌شان در اثر این بحران از هم می‌پاشد، می‌کنم. در چند هفته گذشته، نقاط ورود به غزه به جز از طریق گذرگاه مرزی رفح، عملاً بسته شده است. به گفته آژانس سازمان ملل، در حالی که کمک های ورودی به غزه به طور مداوم افزایش یافته است، اما به اندازه کافی برای پاسخگویی به نیازهای رو به رشد فزاینده وجود ندارد.

 

 

“نه فقط یک تراژدی محلی”

خانم مک کین همچنین تاکید کرد که بحران غزه “فقط یک تراژدی محلی نیست، بلکه یادآوری آشکار است که بحران جهانی غذا در حال بدتر شدن است”.او گفت: «این بحران نه تنها صلح و ثبات منطقه‌ای را تهدید می‌کند، بلکه تلاش‌های جمعی ما برای مبارزه با گرسنگی در سراسر جهان را تضعیف می‌کند».برنامه جهانی غذا در حال افزایش است تا به بیش از یک میلیون نفر با کمک های فوری غذایی در چند هفته آینده برسد و از 7 اکتبر به بیش از 650000 نفر در غزه و کرانه باختری کمک های غذایی و نقدی ارائه کرده است.

همچنین هر روز نان تازه، خرما و غذای کنسرو شده را بین خانواده‌های پناهگاه‌های سازمان ملل، و بسته‌های غذا را برای خانواده‌های آواره در جوامع میزبان توزیع می‌کند. همچنین حواله‌های نقدی را برای افراد ساکن در جوامع فراهم می‌کند تا بتوانند مواد غذایی موجود در مغازه‌هایی را که هنوز باز هستند خریداری کنند.

بیانیه آقای گوترش:

من از حمله گزارش شده در غزه به کاروان آمبولانس در خارج از بیمارستان الشفا وحشت دارم.  دبیرکل سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای که اواخر روز جمعه به وقت نیویورک منتشر شد، گفت: تصاویر اجساد پراکنده شده در خیابان بیرون بیمارستان، دلخراش است.

وی تاکید کرد که تمامی گروگان هایی که در غزه نگهداری می شوند باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.

آقای گوترش افزود که نزدیک به یک ماه است که غیرنظامیان غزه، از جمله کودکان و زنان، محاصره شده‌اند، از کمک محروم شده‌اند، کشته شده‌اند و در  خانه‌های خود  زیر بمباران قرار گرفته اند.او تاکید کرد: این باید متوقف شود. دبیر کل سازمان ملل متحد با تجدید درخواست خود برای آتش بس بشردوستانه تاکید کرد که قوانین بین المللی بشردوستانه باید رعایت شود.

غیرنظامیان و زیرساخت های غیرنظامی، از جمله کارکنان و دارایی های بشردوستانه و پزشکی باید محافظت شوند.  غیرنظامیان همچنین نباید به عنوان سپر انسانی مورد استفاده قرار گیرند،» او همچنین تاکید کرد که تدارکات و خدمات ضروری، و دسترسی بلامانع بشردوستانه باید به طور ایمن به غزه و سراسر غزه «در مقیاسی متناسب با این وضعیت  دهشتناک» ارسال شوند.

دبیرکل سازمان ملل تاکید کرد: «همه کسانی که دارای نفوذ هستند باید برای اطمینان از احترام به قواعد جنگ، پایان دادن به رنج و جلوگیری از سرریز درگیری که می‌تواند کل منطقه را دربرگیرد، از آن استفاده کنند.»

 

 

[1] https://www.unicef.org/press-releases/child-casualties-gaza-growing-stain-our-collective-conscience

https://reliefweb.int/report/occupied-palestinian-territory/lives-million-children-gaza-hang-balance-public-health-catastrophe-looms

[2] https://www.ochaopt.org/data/casualties

[3] https://www.unhcr.org/news/speeches-and-statements/high-commissioner-s-statement-united-nations-security-council