به نقل از سایت کمیساریای عالی پناهندگان در ایران،
در سراسر دنیا، درگیری موجب شده تعداد زیادی از مردم وطن خود را ترک کنند. در حال حاضر بیش از ۵۰ میلیون نفر به دلیل جنگ و خشونت آواره می باشند حدود ۳۳ میلیون نفر در وطن خود آواره هستند و حدود ۱۷٫۶ میلیون نفر هم (اغلب در کشورهای همسایه) پناهنده هستند. تنها در سال گذشته بیش از ۱۰ میلیون نفر آواره جدید مشاهده شده؛ یعنی هر ۱۵ دقیقه یک خانواده مجبور به فرار شده.
درگیری در سوریه یکی از دلایل اصلی این افزایش شدید تعداد آوارگان بود. با این حال تعداد بسیاری نیز در مالی و همچنین در سر گرفتن درگیریه ای جدید در جمهوری آفریقای مرکزی و سودان جنوبی بی جا و پناه شدند.
در همین حال، بسیاری از درگیری‌های طولانی مدت حل‌نشده باقی ماندند، که معنی‌اش این است که افراد کمتری توانستند به وطن خود بازگردند. صدها هزار نفر از افغانستان، کلمبیا، جمهوری دموکراتیک کنگو، میانمار، سومالی و سودان به زندگی در تبعید ادامه می‌دهند، برخی چندین سال است و برخی بیش از چند دهه و حتی بعضی چند نسل است که در تبعید زندگی می‌کنند.
بیشتر پناهندگان دنیا – ۸۶ درصد – در کشورهای توسعه‌یافته زندگی می‌کنند، درحالیکه این رقم ۱۰ سال پیش ۷۰درصد بود. اغلب این کشورها درهایشان را همچنان به سوی مردمی که در جستجوی امنیت هستند باز نگه داشته‌اند و برخی از آنها سخاوتی بیشتر از حد توان خود نشان داده‌اند. از تمامی کشورهای عضو سازمان ملل و همکارانمان در جامعه مدنی درخواست می‌کنم تا آنجایی که در توانشان است به ملت‌ها و جوامعی که پذیرای آوارگان اجباری در بین جمعیت خود بودند کمک کنند.
بالارفتن تعداد پناهندگان گواهی است عیان، بر ناتوانی جامعه جهانی در حل اختلاف نظرهایش در پیشگیری یا پایان دادن به جنگ‌ها. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و همکارانش به مهیا کردن کمک‌های معیشتی یعنی آب و بهداشت، غذا و سرپناه، تحصیل و خدمات امنیتی ادامه می‌دهند. اما واکنش بشردوستانه به تنهایی کافی نیست. نیازی مبرم به راه‌حل سیاسی داریم.
در ۲۰ ژوئن یعنی روز جهانی پناهنده، ما توان و پایداری بیش از ۵۰ میلیون نفر در سراسر دنیا را که از جنگ، آزار و اذیت و تجاوزات به حقوق بشر گریخته‌اند، ارج می نهیم. بیایید تعهدمان نسبت به پایان دادن به درگیری مسلحانه را تمدید کنیم و به افرادی که مجبور شدند وطن خود را ترک کنند، کمک کنیم. حتی یک خانواده از هم پاشیده به دلیل جنگ هم زیاد است.