شاید مالالا یوسفزای یکی از مشهور ترین دانش آموزان جهان باشد، اما وی یک معلم نیز هست. این ماه وی شانزدهمین سال تولد خود را با حضور در سازمان ملل متحد گرامی می دارد و درسی مهم در باره آموزش به ویژه در مورد دختران را با دیگران در جهان سهیم می شود.
مالالا تلاشگری جوان و با جرات برای موضوع حق آموزش از پاکستان است که به وسیله افراطیون در راه مدرسه مورد هدف گلوله قرار گرفت. او پس از درمانی طولانی دوباره بازگشته و مصصم است تا ندای خود را به گوش دیگران برساند.
در 12 جولای، مالالا به صدها دانش آموز از 80 کشورملحق خواهد شد، یعنی مجمع بی نظیر جوانان، جایی که دیپلمات ها کرسی های خود را به جوانان در سازمان ملل خواهند داد. آنان گرد هم خواهند آمد تا فراخوان مسئله آموزش با کیفیت برای همه را صادر نمایند.
آموزش حق اساسی ویکی از آرمان های توسعه هزاره، همچنین برای درک متقابل و شهروندی جهانی، حیاتی است. بسیاری از ما این درس را در کتاب ها نیاموختیم بلکه با آن زندگی کردیم.
به عنوان پسری جوان در کشور جنگ زده کره، مدرسه من ویران شده بود. کلاس من در محیط باز، زیر درختی قرار داشت. مقدار اندکی غذا برای خوردن داشتیم، اما گرسنه یادگیری بودیم. والدین و دولت ما به ارزش آموزش پی برده بود. این مفهوم، زندگی و کشور من را متحول کرد.
در جامعه مبتنی بردانش امروز، آموزش اساس آینده ای است که می خواهیم: جهانی عاری از فقر، خشونت، تبعیض یا امراض. ایجاد این آینده نیاز به تلاشی متمرکز و نوین دارد.
به همین دلیل است که اینجانب “ابتکار نخست برای آموزش جهانی” را با سه اولویت معرفی نمودم: فرستادن هر کودک به مدرسه، بهبود کیفیت یادگیری و آماده سازی کودکان برای رشد تا شهروندانی خوب شوند.
با وجود این دستاوردهای مهم، کار های زیادی برای اهداف آموزشی خود پیش رو داریم.
امروز، جمعیت جوانان بيشترين تعداد در تاریخ است. ما باید بالاترين بهره را از این منبع استعداد، انرژی و ایده ها ببریم. درعین حال هنوز 57 میلیون کودک به مدرسه ابتدای نمی روند. بسیاری از آنان در کشورهایی به سر می برند که گرفتار درگیری هستند.
بیش از 120میلیون جوان بین سنین 15 تا 24 فاقد مهارت اساسی خواندن و نوشتن هستند که اکثریت آنان را زنان تشکیل می دهند. در بازارهای کار نو ظهور، بسیاری از جوانان بدون تخصص ترک تحصیل کرده تا برای زندگی کار کنند.
در بسیاری از مکان های دوردست، دانش آموزان مانند مالالا و معلمان آنان مورد تهدید همچنین حمله قرار می گیرند و حتی کشته می شوند. افراطیون با تنفر، نشان داده اند آنچه آنان را به وحشت می اندازد، دختری است کتاب در دست.
ما باید هرآنچه می توانیم انجام دهیم تا مدارس امن و مکانی ایمن برای یادگیری باشند. هیچ جا در جهان نباید آموزش دادن برای یک بزرگسال و تحصيل برای يک دختر نيازمند شجاعت باشد.
وقتی زنان و دختران تحصیل کنند، موجب سرعت بخشیدن به توسعه برای خانواده ها و جوامع خود می شوند. در ازای هر سال بیشتر به مدرسه رفتن، هر دختر درآمد آینده خودرا تا 20 درصد افزایش می دهد.
آمارهای بسیار دیگری به اهمیت آموزش اشاره می کنند. اقتصاد ها رشد می کنند. سلامت بهبود می یابد. ملت ها سرآفراز می شوند.
اما اینجانب به آمال مردم نیز گوش فرا می دهم. به هر کجا سفر می کنم از زنان و مردان می پرسم سازمان ملل چه کار می تواند برایشان انجام دهد؟ جواب غالبا یکی است: آموزش.
در اردوگاه پناهندگان مردم به من می گویند: کودکم را به مدرسه ببرید. در کشورهایی که دچار زلزله یا سایر بلایای طبیعی شده اند مردم تاکید می کنند: نگران من نباشید. مدارس را بازسازی کنید تا کودکان من بتوانند یاد بگیریند.
آموزش مسیری به سوی نجات جان ها، ایجاد صلح و توانمندسازی جوانان است.
این درسی است که مالالا و میلیون ها نفر مانند وی می خواهند به جهان بیاموزند. شرکای بین المللی و دولت ها باید گوش فرا دهند و اقدام نمایند.
همان گونه که جامعه جهانی تلاش می کند تا به دستاوردهای آرمان های توسعه هزاره سرعت بخشد و دستور کار توسعه پس از 2015 را تدوین نماید، ما باید تضمین نماییم که رویاها و آمال کودکانمان را در آینده تحقق بخشيم.
در روز تولد مالالا اجازه دهيد تعهد نماییم بهترین هدیه را به همه بدهیم يعنی آموزش کیفی برای هر دختر و پسر در جهان.
***