براساس گزارش جدید، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، کودکان امروز، اولین نسل عصر دیجیتال هستند. اینکه چگونه این امر بر حریم خصوصی آنها و همچنین رشد آنها تأثیر می گذارد، توسط گزارشگر ویژه در مورد حق حریم شخصی، جوزف کاناتاچی، در گزارش با موضوع هوش مصنوعی و حریم خصوصی، در چهل و هفتمین جلسه شورای حقوق بشر ارائه کرده است.
این گزارش بر این مساله تاکید دارد که، حریم خصوصی کودکان، چه در فضای دیجیتال و چه درفضای خارج، با سرعت نگران کننده ای در معرض تهدید است.
والدین در محافظت از حق حریم خصوصی فرزندان خود نقشی دارند، اما دولت ها باید با وضع اقدامات و قوانین مناسب از حقوق كودكان محافظت كرده و همچنین اطمینان حاصل كنند كه چه داده هایی در اختیار كودكان قرار می گیرد.
جزئیات این گزارش حاکی از آن است که استفاده کودکان از رسانه های اجتماعی در سنین نه تا 12 سالگی دو برابر شده است، درحدود 40 درصد از آنها چندین پروفایل رسانه اجتماعی دارند. به طور متوسط، تماس های آنلاین یک نوجوان در دوران دبیرستان دو برابر می شود.
طبق این گزارش، هویت دیجیتالی کودک قبل از تولد با تصاویر درون رحمی که والدین و خانواده ها در سراسر وب به اشتراک می گذارند، آغاز می شود. حدود 80 درصد كودكانی كه در كشورهای پیشرفته غربی زندگی می كنند، ردپای دیجیتالی قبل از دو سالگی دارند كه بیشتر به دلیل اقدامات اعضای خانواده آنها است.
این گزارش خاطر نشان می کند که بیماری همه گیر COVID-19 حتی حضور کودکان در رسانه های اجتماعی را بیشتر گسترش داده است. تعطیلی مدارس ، که 90 درصد جمعیت دانش آموزان جهانی را تحت تأثیر قرار می دهد، منجر به تغییر عظیمی در یادگیری آنلاین می شود. بارگیری برنامه های آموزشی 90 درصد نسبت به میانگین هفتگی در اواخر سال 2019 افزایش یافته است.
این عدم تعادل، قدرت موجود بین شرکت های فناوری آموزش و پرورش و بین دولت ها و فرزندان و والدین را تقویت و باعث می شود دولت ها از تقویت قوانین حریم خصوصی داده های کودکان چشم پوشی می کنند.
دنیای آنلاین، برای کودکان مزایایی را نیز دارد، اما خطراتی مانند سو استفاده جنسی آنلاین و جمع آوری اطلاعات شخصی آنها نیز وجود دارد.
کاناتاچی می گوید، این خطرات می توانند رشد بالقوه دوران کودکی، نوجوانی و احتمالاً بزرگسالی را تهدید و به سلامت روحی، روانی و سلامتی جسمی آسیب برساند و مقابله باسو استفاده به راهبردهایی مبتنی بر حقوق بشر نیاز دارد و رویکرهای حقوی بشری می توانند تا حدودی از کودکان محافظت کنند