انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده . حامی
جستجو کردن

مجلس نمایندگان افغانستان، قانون منع آزار و اذیت زنان و کودکان را با اکثریت آرا تصویب کرد.

 فوزیه کوفی، رئیس کمیسیون امور زنان مجلس نمایندگان، گفت: در این قانون انواع آزار و اذیت کلامی، فیزیکی، نوشتاری و تصویری تعریف شده و این اعمال جرم پنداشته شده است.

بر اساس این قانون، کسانی که مرتکب آزار و اذیت زنان و کودکان در محلات عمومی، وسایل نقلیه عمومی و محلات دیگر گردند به جریمه نقدی پنج هزار تا ده هزار افغانی محکوم می‌شوند. مرتکبین آزار و اذیت زنان و کودکان در محل کار، مراکز صحی و مراکز تعلیمی و تحصیلی به جریمه نقدی ده هزار تا بیست هزار افغانی محکوم خواهند شد.

در این قانون آمده است که آزار و اذیت زنان و کودکان در حالاتی که جرم مکررا صورت گیرد، مجرم، استاد، مربی، دکتر یا آمر (رئیس) شخص باشد یا جرم منجر به صدمه جسمی و روانی شخص گردد، حالت جدی تر را به خود گرفته و مجازات به سه ماه تا شش ماه حبس تبدیل می‌شود.

خانم کوفی افزود: از آنجا که پدیده آزار و اذیت زنان و کودکان در افغانستان نو است، تاکنون برای این مشکل چیزی در قوانین پیش بینی نشده بود و تنها در قانون منع خشونت علیه زنان در یک ماده به آن اشاره شده بود.

قانون منع آزار و اذیت زنان که به پیشنهاد کمیسیون امور زنان مجلس نمایندگان ترتیب شده است، دارای سه فصل و ۲۹ ماده است.

مسعوده کروخی، نماینده دیگر مجلس نمایندگان افغانستان، گفت: آزار و اذیت زنان و کودکان در سالهای اخیر به دلیل تراکم نفوس و تبعات منفی جنگ، در این کشور افزایش یافته است که سبب آسیب‌های روحی به زنان و کودکان شده و کاهش مشارکت زنان را در اجتماع به دنبال داشته است.

به گفته وی، در سال ۱۳۹۴ مقرره‌ای برای منع آزار و اذیت زنان و کودکان از سوی وزارت عدلیه ترتیب شده بود که در جریده رسمی نیز منتشر شده است اما از آنجا که مقرره، ضمانت اجرایی ندارد، ضرورت ترتیب قانون منع آزار و اذیت زنان به میان آمد.

وی افزود: در قانون منع آزار و اذیت زنان و کودکان، به دلیل شرایط نامناسب زندانها، طولانی بودن روند رسیدگی به پرونده‌ها و تاثیر بیشتر جریمه نقدی بر شهروندان، بیشتر از مجازات حبس، به مجازات جریمه نقدی توجه صورت گرفته است.

این قانون در مشورت با فعالان مدنی و وزارت عدلیه افغانستان ترتیب شده است. جلوگیری از آزار و اذیت زنان، حمایت از متضررین این آزارها، فراهم نمودن محیط مناسب برای کار و تعلیم و دسترسی به خدمات صحی و آگاهی‌دهی به عموم مردم، از اهداف طرح و تصویب این قانون خوانده شده است.

این قانون در حالی تصویب می‌گردد که آزار و اذیت زنان به خصوص در محلات عمومی و حتی در شبکه‌های اجتماعی بسیاری از زنان افغان را شاکی ساخته بود و اعتراضات زیادی مشمول راهپیمایی‌ها در این راستا راه اندازی شده بود.

منبع: فرهنگ پرس

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید