زنان در رهبری علم: عصر جدیدی برای پایداری
مقابله با برخی از بزرگ‌ترین چالش‌های برنامه توسعه پایدار – از بهبود سلامت گرفته تا مبارزه با تغییرات آب و هوایی – بر به کارگیری همه استعدادها متکی است. این بدان معناست که زنان بیشتری در این زمینه ها کار کنند. تنوع در تحقیقات،دانشمندان زن با استعداد را بیشتر می‌کند و دیدگاه های تازه، استعداد و خلاقیت را به ارمغان می آورد. این روز یادآور این است که زنان و دختران نقش مهمی در جوامع علم و فناوری دارند و مشارکت آنها باید تقویت شود.
اگرچه رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) به‌طور گسترده برای اقتصادهای ملی حیاتی در نظر گرفته می‌شوند، اما تاکنون اکثر کشورها، صرف نظر از سطح توسعه‌شان، به برابری جنسیتی در STEM دست نیافته‌اند.
شکاف جنسیتی قابل توجهی در طول سال‌ها در تمام سطوح علوم، فناوری، مهندسی و رشته‌های ریاضی (STEM) در سراسر جهان وجود داشته است. با وجود اینکه زنان پیشرفت چشمگیری در جهت افزایش مشارکت خود در آموزش عالی داشته اند، هنوز در این زمینه ها کمتر حضور دارند.
برابری جنسیتی همواره یکی از موضوعات اصلی سازمان ملل بوده است. برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان و دختران نه تنها به توسعه اقتصادی جهان، بلکه در پیشرفت در تمامی اهداف و اهداف دستور کار 2030 برای توسعه پایدار نیز کمک خواهد کرد.
در 14 مارس 2011، کمیسیون مقام زنان در پنجاه و پنجمین جلسه خود گزارشی را با نتایج توافق شده در مورد دسترسی و مشارکت زنان و دختران در آموزش، آموزش، علم و فناوری و برای ارتقای دسترسی برابر به اشتغال کامل و کار شایسته، به تصویب رساند. در 20 دسامبر 2013، مجمع عمومی قطعنامه ای را در مورد علم، فناوری و نوآوری برای توسعه تصویب کرد که در آن اعلام کرد که دسترسی و مشارکت کامل و برابر به علم، فناوری و نوآوری برای زنان و دختران در تمام سنین ضروری است و برابری و توانمندسازی زنان و دختران از اصول مسلم حقوق انسانی است.
چرا سازمان ملل متحد این روز را گرامی می‌دارد؟
زیرا:
به زنان معمولاً کمک هزینه های تحقیقاتی کمتری نسبت به همکاران مردشان داده می شود و در حالی که آنها 33.3 درصد از کل محققان را تشکیل می دهند، تنها 12 درصد از اعضای آکادمی های علوم ملی زن هستند.
در زمینه های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، از هر پنج حرفه ای تنها یک نفر (22%) زن است.
علیرغم کمبود مهارت در بسیاری از زمینه‌های فناوری که انقلاب صنعتی چهارم را به همراه داشت، زنان هنوز تنها ۲۸ درصد از فارغ‌التحصیلان مهندسی و ۴۰ درصد از فارغ‌التحصیلان علوم کامپیوتر و انفورماتیک را تشکیل می‌دهند.
پژوهشگران زن معمولاً مشاغل کوتاه‌تر و کم‌درآمدتری دارند. کار آنها در مجلات معتبر کمتر ارائه می شود.