انجمن حامی در ادامه نشست های ادواری خود با سازمان های غیردولتی و موسسات خیریه، نشستی را با عنوان” ارتقای ارائه خدمات به اقشار بسیار آسیب پذیر به جامعه پناهندگان در خراسان رضوی” در شهر مشهد  برگزار نمود. این نشست با حضور میهمانانی از اداره کل اتباع و امور مهاجرین استانداری خراسان رضوی، انجمن بهبودیافتگان، انجمن همیاران سلامت روان، جمعیت امداد دانشجویی امام علی(ع)، اتحادیه دانشگاهیان افغانستان، موسسات خیریه های سیدالشهدا، امام علی(ع)، امام جواد(ع)، امام محمدباقر(ع) و خیرالبشر و همچنین آقای دکتر هزاره از مدرسین دانشگاه در تهران و خانم یوسفیان نماینده شورای پناهندگان دانمارک برگزار گردید.

در ابتدای جلسه، فاطمه اشرفی رئیس هیات مدیره انجمن حامی، مباحث مهمی از جمله میزبانی ایران از پناهندگان در سه دهه گذشته و تخصیص بخشی از خدمات به جامعه ی مذکور ، همچنین بحث “بیمه پناهندگان” و ضرورت توجه به مساله بهداشت روان پناهندگان و مهاجرین را مطرح نمود. در ادامه دکتر هزاره ای، نکات مهم و نگران کننده ی موجود در حوزه مهاجرین از جمله عدم آموزش خانواده ها در تربیت فرزند، عدم آموزش و هماهنگی خانواده ها به منظور تطبیق با جامعه میزبان، بهداشت روانی خانواده{خشونت علیه زنان،کودکان و….}، موضوع اعتیاد، موضوع طلاق و بزهکاری های اجتماعی بیان نمود. وی در ادامه ، برای مطالعه، بررسی و حل مسائل موجود نیاز به سازماندهی، تهیه بانک اطلاعاتی، تعامل با ارگان های مرتبط از جمله بهزیستی، همچنین راه اندازی سایت و چاپ مجلات را اشاره نمود که همه ی این فرآیندها می تواند عوامل پیشگیری کننده و سبب اطلاع رسانی عمومی شود.

در ادامه با طرح این سوال که فراوانی آسیب های اجتماعی و پیشنهادات جهت رفع آن ها چیست؛ نظرات جمع درخواست شد .

نماینده انجمن بهبودیافتگان با ابراز نگرانی نسبت به معضل اعتیاد آن را مهم ترین موضوع دانست. همچنین به عدم آگاهی خانواده ها نسبت به مهارت های زندگی، بهداشت فردی-محیط، تعدد فرزندان و زندگی گروهی اشاره کرد و بهترین و موثرترین عامل رفع آن ها را آموزش عمومی، سوادآموزی، استفاده از پزشکان داوطلب در این حوزه ، برگزاری کارگاههای آموزشی دانست و افزایش توانمندی ها با آموزش مهارت های فنی و حرفه ای دانست که طرح این موضوعات بین تمامی حاضرین مشترک بود.

در تکمیل این اظهارات ؛ مسئول انجمن حامی با اشاره به حضور 97 درصد از جمعیت پناهنده ساکن در ایران در میان جامعه ایرانی ؛ ازکلیه سازمانها و نهادهای دولتی و عمومی درخواست نمود برنامه های اجتماعی و حمایتی خود متناسب با نیازهای این جامعه که در میان اجتماع شهری زندگی می کنند ؛ در نظر بگیرند که  اگر ما این تسهیلات را در جامعه پناهندگان صرف نکنیم باید هزینه گزاف تری برای ترمیم جامعه میزبان پرداخت کنیم.

در ادامه  یکی از شرکت کنندگان از میان جامعه پناهندگان ؛ با اشاره به موضوع بازگشت به افغانستان درباره ی آینده مبهم خود در داخل افغانستان و نبود شرایط شغلی مناسب صحبت کرد. وی همچنین در خصوص اینکه که اکثر دانش آموزان پناهنده در ایران  در مقطع تحصیلی دبیرستان  ترک تحصیل می کنند زیرا  نمی توانند کاری متناسب با تحصیلاتشان درجامعه میزبان پیدا کنند و به سمت و سوی بازار و پیشه های خدماتی یا مهاجرت به کشور های ثالث میروند، صحبت کرد.

در ادامه نیز خانم اشرفی بیان کرد که متأسفانه به علت محدودیت های ناشی از وجود محدودیت های مذهبی و قومی در افغانستان ؛ اغلب تحصیلکردهای افغانستانی نمی توانند در ارگانها و سازمانهای دولتی استخدام شوند.

نماینده موسسه خیریه سیدالشهدا در خصوص توانمندی های مهاجرین نکاتی را بیان و تاکیدکرد که عدم سرمایه گذاری بر روی این قشر در جامعه میزبان باعث عدم شناخت کامل افغانستانی ها در بین ایرانیان شده است.

نماینده شورای پناهندگان دانمارک، خانم یوسفیان خواستار تشکیل یک کمیته مشترک بین سازمان ها و خیریه ها شدند تا خدمات رسانی به خانواده های مهاجر روند بهتر و موثرتری بگیرد. این کار اشتراکی باعث ایجاد هم افزایی و روال هدفمند در ارائه ی کمک هاخواهد شد.

در ادامه این نشست خانم اشرفی به سه موضوع 1- مهارت های زندگی 2- بهداشت روان  3- اعتیاد درحوزه پناهنده گان اشاره کرد و جناب آقای دکتر هزاره ای هم با تاکید بر این موضوعات خواستار نوشتن پروتکل اجرایی برای رفع این مشکلات شد. ایشان همچنین  برای تشریح این پروتکل هر موضوع را در سه سطح ذیل مورد بررسی قرارداد.

سطح اولیه و پیشگیری کننده

سطح مداخله و ثانویه

سطح پیگیری

تمامی این سطوح باید با سرفصل های مشخصی ارائه شوند که در نهایت قرار بر این شد آقای دکتر هزاره کلیات این پروتکل را نگارش و در اختیار سازمان های موردنظر قرار داده تا نسبت به یکسان سازی فعالیت ها اقدام لازم صورت پذیرد