امروزه موضوع بی تابعیتی به یکی از مهمترین دغدغه های سازمان های بین المللی تبدیل شده است. افزایش شمار افراد بدون تابعیت که در نتیجه جنگ و آوارگی، لغو تابعیت و یا متولد شدن بدون تابعیت باعث شده است تا کمیساریای سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در سال 2014 با تدوین یک برنامه اقدام عمل 10 ساله از دولت های عضو و شریکان اجرایی خود می خواهد تا نسبت به کاهش و رفع بی تابعیتی اقدام کنند. در این برنامه عمل علاوه بر رفع وضعیت های عمده بی تابعیتی، شناسایی و جلوگیری از موارد جدید بی تابعیتی از مهمترین اهداف این برنامه عمل در نظر گرفته شده است.

انجمن حامی که سالها در حوزه پناهندگان، مهاجران و آوارگان فعالیت تخصصی کرده است، در خصوص بی تابعیتی مطالعات گسترده ای را صورت داده است. در همین راستا مدیر انجمن حامی به دعوت مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در نشستی با حضور کارشناسان این مرکز خلاصه ای از نتایج مطالعات خود در خصوص بی تابعیتی در ایران و جهان را ارائه کرد. فاطمه اشرفی با اشاره به عدم وجود آمار و اطلاعات دقیق از افراد بدون تابعیت در ایران اظهار کرد: یکی از مهمترین مشکلاتی که وجود دارد عدم امکان سرشماری این افراد است تا بتوان بر مبنای آن هر برنامه ریزی دیگری را انجام داد. از طرفی با توجه به قوانین و مقرراتی که در این حوزه وجود دارد، هر روز کودکان بدون تابعیت از والدین بدون تابعیت متولد می شوند که این امر سبب عدم دسترسی این کودکان به امکانات آموزشی و خدمات رفاهی جامعه می شود. اشرفی همچنین با اشاره به حضور چند میلیون مهاجر و پناهنده افغانستانی طی سالهای گذشته در کشور افزود: با توجه به اینکه شمار زیادی از افراد بدون تابعیت حاصل از ازدواج غیر قانونی زنان ایرانی با اتباع خارجی و به صورت عمده اتباع افغانستانی هستند، اصلاح قوانین و تعیین تکلیف این کودکان می تواند تا حد زیادی از آسیب ها جلوگیری کند. وی بررسی چندجانبه سیاسی، حقوقی، امنیتی را برای قانونگذاری در این خصوص ضروری دانست.