بیست نوامبر برابر با 30 آبان سالروز تصویب پیماننامه حقوق کودک است.
کنوانسیون حقوق کودک شامل اساسیترین حقوق بشر برای کودکان و مقبولترین سند حقوق بشر در تاریخ است.
حق آموزش رایگان و اجباری، عدم تبعیض، منع هر نوع بدرفتاری و آزار، برخورداری از تغذیه مناسب، بهداشت، تفریحات، مسکن مناسب و همچنین حق برخورداری از محبت، امنیت، رهایی از ترس و آزارهای جسمی و روانی، آموزش، هویت، آزادی بیان، تشویق، بازی و رشد خلاقیت از مواردی است که در این پیماننامه به آن پرداخته شده است.
مهمترین دوران شکلگیری شخصیت انسانها دوران کودکی است. کودکان خود قادر به حفظ و دفاع از حقوقشان نیستند و نیاز به حمایت و مراقبت از طرف بزرگسالان دارند. تأمین شرایط مناسب برای رشد و سلامت کودکان و رعایت حقوق اساسی آنان از مهمترین وظایف دولتها است. یکی از ویژگیهای پیماننامه، اهمیت دادن به نقش خانواده در رشد و پرورش کودکان و مسئولیت دولتها در زمینهسازی تحقق حقوق کودکان و تأکید بر ضرورت مشارکت همگانی است.
ایران در سال 1373 به صورت مشروط پیماننامه حقوق کودک را پذیرفته است. لذا دولت میبایستی در برنامهریزیهای کلان و در سطح ملی خود شرایط رشد و سلامت کودکان را موردتوجه قرار دهد.
در روز جهانی کودک، کودکان آواره ناشی از جنگها و درگیریها و مهاجران مقیم پناهگاهها در کشورهای مقصد از جمله آسیب پذیرترین ها محسوب و تقاضای پیشگیری از خشونت در همه جوامع دارند. کودکان آسیب پذیرترین اقشار هر جامعه ای هستند و با فعالیت در حوزه کودکان میتوان این آسیب ها را کاهش داد.