آیین نامه اجرایی قانون ورود و اقامت اتباع بیگانه

مصوب 12/3/1352 هیات وزیران

ماده 1 – مأموران مرزی مجاز از طرف شهربانی[1] کل کشور می توانند در مرزهایی که مجاز شناخته شده برای دارندگان گذرنامه های معتبر خارجی که قصد عبور از ایران را  دارند براساس نظرات قبلی وزارت امور خارجه و رعایت ماده 2 قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال 1310 برای مدت حداکثر 15 روز با دریافت حق روادید طبق تعرفه مربوط روادید عبور صادر نمایند.

ماده 2 – صدور روادید عبور برای اشخاص زیر موکول به تحصیل اجازه خاص وزارت امورخارجه خواهدبود.

الف – افراد بدون تابعیت و یا دارندگان برگ گذر (لسه پاسه) های خارجی.

ب – اتباع دولی که از طرف وزارت امورخارجه تعیین می شوند.

ماده 3 – مأموران شهربانی[2] در مرکز و شهربانیهای[3] مراکز استان و شهرستان می توانند برای بیگانگانی که دارای پرواه اقامت معتبر می باشند با رعایت مقررات  مربوطه روادید رفت و برگشت صادر نمایند.

تبصره 1– روادید برای یک بار رفت و برگشت صادر خواهد شد.

تبصره 2 – مدت اعتبار روادید برگشت از تاریخ خروج از مرز سه ماه خواهد بو د.

تبصره 3 – مدت اعتبار روادید رفت و برگشت برای خروج از کشور یک ماه می باشد و قابل تمدید نیز خواهد بود.

تبصره 4 – (الحاقی 28/12/1353) برای اتباع بیگانه ای که در خدمت وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی می باشند بنابر درخواست سازمان مربوط، اجازه رفت و برگشت برای یک یا چند بار در مدت اعتبار پروانه اقامت صادر خواهد شد.

تبصره 5 – (الحاقی 25/11/1355) برای اتباع بیگانه ای که در مؤسسات غیردولتی در ایران اشتغال دارند بنا به درخواست مؤسسه مربو و تعهد آن مؤسسه مبنی بر پرداخت مالیات بردرآمد مستخدم – اجازه یک یا چندبار رفت و برگشت در مدت اعتبار پروانه اقامت صادر خواهد شد.

ماده 4 – هر خارجی که بخواهد در ایران اقامت نماید مکلف است ظرف 8 روز پس از ورود به ایران برگهای درخواست صدور پروانه اقامت را تنظیم و تکمیل و امضا نموده به انضمام سایر مدارک لازم به شهربانی[4] محلی که می خواهد در آن جا اقامت اختیار کند تسلیم نماید.

شهربانی[5] محل پس از رسیدگی مدارک ارائه شده پروانه اقامت موقت با اخذ حقوق قانونی صادر و یا از صدور پروانه اقامت امتناع می ورزد.

ماده 5 – اجازه اقامت دائم از طرف شهربانی[6] مرکز استان یا شهرستانی که خارجی می خواهد در آن ناحیه اقامتگاه دائمی و قانونی اختیار کند با رعایت مقررات ماده 3 قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال 1310[7] در صورت احراز هریک از شرایط زیر پس از موافقت شهربانی کل کشور[8] صادر خواهد شد.

الف – متقاضی دارای 5 سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و به هنگام تقاضا به سن 18 سال تمام رسیده باشد.

ب – متقاضی دارای دوسال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب درایران بوده و مقام عالی علمی یا شغل یا تخصص او در امور تولیدی و عمرانی به تأیید مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد.

ج – متقاضی دارای دوسال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و خدمات شایسته و ارزنده او به امور عام المنفعه در ایران به تأیید مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد.

د – متقاضی دارای زن و فرزند ایرانی باشد.

هـ – متقاضی دارای دوسال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب درایران بوده و درامور تولیدی و عمرانی ایران که مورد تأیید مقامات صلاحیتدار ایران باشد سرمایه گذاری کرده باشد.

و – متقاضی دارای دوسال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و درآمد شخصی یا حقوق یا مستمری بازنشستگی او به تأیید یکی از بانکهای مجاز ایران رسیده باشد.

تبصره 1– اقامت خارجیان از نظر این آیین نامه وقتی اقامت قانونی محسوب می شود که به استناد پروانه اقامت باشد.

تبصره 2 – (الحاقی 16/6/1379) اجازه اقامت فرزندان متولد در خارج، از مادر ایرانی و پدر خارجی همچنین از مادر خارجی که به تابعیت ایرانی پذیرفته می شوند، با ارائه مدارک قانونی صادر شده از کشور متبوع فرزندان صادر خواهد شد. فرزندان مورد اشاره وفق شرایط ذیل می توانند به استناد اجازه یادشده ، در ایران اقامت نمایند :

الف – فرزندان اناث مادامی که ازدواج ننموده اند.

ب- فرزندان ذکور تا رسیدن به سن هجده(18) سال تمام هجری شمسی.

پ – چنانچه مادر فرزند ذکور در ایران اقامت داشته باشد و یا فرزند ذکور در حال تحصیل باد و در هریک از موارد مزبور، سن فرزند از میزان مقرر در بند(ب) فوق بیشتر شود، به ترتیب مورد تا زمان اقامت مادر و یا اتمام تحصیل .

ماده 6 – حق صدور پروانه اقامت موقت یا دائم به میزان مقرر در ماده 14 قانون ورود و اقامت اتباع خارجه درایران وصول خواهد شد و برابر آن تمبر به پروانه اقامت الصاق و باطل می گردد.

ماده 7 – پس از صدور پروانه اقامت – شهربانی[9] یک نسخه از برگهای درخواست صدور پروانه اقامت را به کلانتری یا حوزه ژاندارمری[10] که خارجی در حوزه استحفاظی آن اقامت خواهد کرد ارسال می نماید و کلانتری یا ژاندارمری[11] مربوط مکلف است این سوابق را به منظور مراجعات آتی نگهداری نماید.

ماده 8 – پناهندگان خارجی که طبق آیین نامه پناهندگان[12] دفترچه اقامت پناهندگی از شهربانی کل کشور[13] دریافت نموده اند از مقررات مواد (4 و 5) این آیین نامه مستثنی می باشند.

ماده 9 – دارندگان پروانه اقامت موقت یا دائم باید تغییر محل کار و یا اقامت خود را به شهربانی یا ژاندارمری[14] محل قبلی و ظرف 8 روز از ورود به محل اقامت و یا کار جدید به شهربانی یا ژاندارمری محل جدید کتباً اطلاع دهند.

ماده 10 – هرتبعه خارجی مکلف است پروانه اقامت یا سایر مدارک مسافرت خود را در صورت تقاضای مأموران انتظامی ارائه نماید.

ماده 11 –  صدور المثنی پروانه اقامت طبق مقررات بلامانع می باشد که با دریافت حقوق قاونی و الصاق و ابطال تمبر انجام خواهد شد.

ماده 12 – اتباع خارجی باید برای تسلیم برگای درخواست صدور پروانه شخصاً یا به وسیله نماینده خود به شهربانی[15] محل مراجعه نمایند.

ماده 13 – خارجیانی که در استخدام وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و یا وابسته به دولت می باشند می توانند برگهای درخواست صدور پروانه اقامت را تکمیل نموده و پس از گواهی وزارتخانه یا مؤسسه مربوط توسط نماینده معرفی شده سازمان خارجی خدمت به شهریانی[16] محل ارسال نمایند.

ماده 14 – مسئولین اماکن عمومی موظفند ظرف 24 ساعت پس از ورو د خارجی هویت و تاریخ ورود او را در فرمهای مخصوص اعلامیه ورود درج و به نزدیکترین کلانتری یا پاسگاه ژاندارمری[17] تسلیم نمایند.

تبصره 1 – از لحاظ این آیین نامه اماکن عمومی اطلاق می شود به هتلها، متلها و مسافرخانه ها و پانسیون ها و بطور کلی همه اماکنی که به نحوی از انحا مسافر می پذیرند.

تبصره 2 – فرمهای مخصوص اعلامیه ورود مسافرین توسط شهربانی کل کشور[18] تهیه و در اختیار صاحبان اماکن عمومی گذارده می شود.

ماده 15 – صاحبان یا متصرفان اماکن شخصی موظفند توقف هرخارجی را که یک شب یا بیشتر در منزل آنها به هرعنوانی اقامت می نمایند به هروسیله ممکن به نزدیکترین کلانتری یا پاسگاه ژاندارمری[19]  اطلاع دهند.

ماده 16 – در مواقعی که شهربانی کل کشور[20] طبق موازین قانونی از صدوز یا تمدید یا تجدید پروانه اقامت خودداری و به اخراج خارجی اتخاذ تصمیم نماید این تصمیم را به متقاضی کتباً ابلاغ خواهد نمود و خارجی می تواند ظرفل 15 روز از تاریخ رویت اخطاریه برابر ماده 12 قانون ورود و اقامت اتباع خارجه تقاضای تجدیدنظر در تصمیم شهربانی را به وزارت کشور تسلیم نماید وزارت کشور پس از دریافت تقاضانامه موضوع را در جلسه ای مرکب از مدیرکل سیاسی وزارت کشور – نمایندگان وزارت خارجه – وزارت دادگستری – سازمان اطلاعات و امنیت کشور[21] و شهربانی کل کشور مطرح و تصمیمات کمیسیون را به شهربانی کل کشور ابلاغ خواهد کرد.

ماده 17 – شهربانی کل کشور[22] باید مواد قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب سال 1310 و اصلاحیه های آن و مقررات این آیین نامه را برای اطلاع عموم به زبانهای فارسی و انگلیسی و فرانسه چاپ و همچنین در جراید کثیرالانتشار منتشر نماید.

وزارت امور خارجه نیز متن و ترجمه های مزبور را به مأموریتهای در خارجه و مأموریتهای دیپلماتیک و کنسولی خارجی در ایران ارسال خواهد نمود.

[1] – درحال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[2] – درحال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[3]  – درحال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[4] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[5] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[6] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[7] – قانون مذکور در همین مجموعه درج شده است.

[8] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[9] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[10] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[11]– در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[12] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[13] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[14]  – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[15] – درحال حاضر درنیروی انتظامی ادغام شده است.

[16] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[17] – درحال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[18] – درحال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[19] – در حال حاضر در  نیروی انتظامی ادغام شده است.

[20] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.

[21] – سازمان مذکور بعد از پیروزی انقلاب اسلامی منحل شده است.

[22] – در حال حاضر در نیروی انتظامی ادغام شده است.