برنارد دویل نماینده کمیسیاریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در گفتگو با روزنامه برزیلی فولا سن پائولو بیان کرد: “سازمان ملل تحت تاثیر تحریم های اعمالی بر ایران می باشد “
تحریم های اقتصادی تحمیلی توسط آمریکا و متحدانش در رابطه با برنامه هسته ای ایران، عملیات سازمان ملل در ایران را تحت تاثیر قرار می دهد.
یکی از مناطقی که بسیار تحت تاثیر قرار گرفته، برنامه های کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان است که مسئول بیش از افغان۸۰۰,۰۰۰ و ۴۰,۰۰۰ عراقی ایست که از خشنو نت های موجود در کشور خود فرار کرده اند.
برنارد دویل ایرلندی، نماینده کمیساریا در ایران، تعدادی از مشکلات ناشی از تحریم های را نام برد و گفت: افزایش هزینه های عملیاتی، تاخیر در اجرای پروژه ها، مشکلات در تهیه اقلام بهداشتی و غیره.
در راس ۱۰۰ کارمند، دویل اظهار امید داشت که ریاست جمهوری حسن روحانی باعث تسهیل راه حل برای این بن بست باشد.
تاثیر تحریم ها بر روی کار سازمان ملل چیست؟
سیستم سویفت ( که عامل ارتباطی بانک ها در سراسر جهان می باشند) در ایران به خوبی کار می کرد و مبادلات بین بانکها به خوبی انجام می شد.
طی سال گذشته، با تحریم های جدید که شامل حذف ایران از سیستم سویفت می باشد، همه چیز تغییر کرده است و بسیار پیچیده شده است.
البته میدانیم که سازمان ملل و فعالیت های بشردوستانه هدف های تحریم ها نمی باشند ولی سیستم های بانکی مورد استفاده ما از اهداف این تحریم ها می باشند و ما را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
نمی خواهم وارد جزییات شوم که چگونه به انتقال وجوه می پردازیم فقط عمدتاً می گویم که همواره از سیستم بانکی استفاده می کنیم. ولی بدون سیستم سویفت ما می بایست برای دریافت مبلغ مورد نظر چندین مرحله را طی کنیم بگذریم که باعث تحمیل هزینه های انتقالی بالایی می شود.
در ابتدا انتقال وجوه در ۲۴ ساعت انجام می شد ولی اکنون زمانی بالغ بر ۲ هفته طول می کشد.
این هزینه اضافه چه مقدار می باشد؟
برای هر ۱ میلیون دلار انتقالی، ۴۰۰۰۰ دلار می باشد که بسیار زیاد است. یک مسئله دیگر آن است که ما پول خود را به صورت ریال دریافت می کنیم در حالی که به ارز نیز نیاز داریم.
به عنوان مثال به هر پناهنده در حال بازگشت ۱۵۰ دلارعلاوه بر هزینه ایب و ذهاب ( که بسته به فاصله آنها تا مقصد دارد) پرداخت می شود. این می بایست به دلار آمریکا پرداخت شود، ولی بانکی که ما از آن برای انتقال وجوه استفاده می کنیم تمامی پول نقد را پرداخت نمی کند زیرا آن مقدار ارز نقد را ندارد.
تنها چاره ما آن است که از همکارانمان در افغانستان بخواهیم که این مبالغ را پرداخت کنند. ما برای پرداخت حقوق ها و سفر ها نیز به دلار احتیاج داریم. این مسئله شامل تمامی آژانس های سازمان ملل می شود. ولی ما به عنوان بزرگترینمصرف کننده منابع مالی، بیشتر متضرر می شویم.
آیا شما این مشکلات را با دولت های کشور های تحریم کننده در میان گذاشته اید؟ ایران چطور؟
من با همه صحبت کرده ام، از جمله سفرا. دولت ایران نیز به دلیل تاخیر در برخی پروژه ها از مسئله آگاه است.
چه جور تاخیر اتی؟
۳ تا ۴ ماه در سال برای ما از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند، در آن زمان ها ما با شرکای ایرانی خوداز جمله وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش و ۱۵ شریک اجرایی دیگر قراردارهایی کاری خود را امضائ میکنیم. و می بایست جهت اجرای پروژه هایمان پول انتقال دهیم.
معمولاً حدود ۲ میلیون دلار تا ۳ میلیون دلار در ماه می توانیم انتقال دهیم، ولی گاهی بیش از این و حدود ۸ میلیون دلار یکجا احتیاج داریم. تاخیرات بدین جهت رخ می دهند که می بایست برای پرداخت مبالغ تا ماه بعد منتظر بمانیم.
آیا تحریم ها تاثیری بر واردات اقلام و تجهیزات مورد نیاز پروژه های کمیساریا دارد؟
کمیساریا به طور غیر مستقیم تحت تاثیر قرار می گیرد زیرا مراقبت های بهداشتی از ارکان اصلی برنامه های ما می باشد و بازار تهیه دارو و وسایل پزشکی با مشکلاتی روبروست.
یکی از حوزه های مشکلدار مربوط به درمان نارسائی های کلیوی است که این بیماری در میان پناهندگان بسیار شایع می باشد. واردات فیلتر ها و دگر قطعات دستگاه های دیالیز به سختی صورت می گیرد. حال هلال احمر شروع به تولیدداخلی اقلام کرده است.
آیا سران سازمان ملل و کمیساریا ابراز نگرانی می کنند؟
بله به گونه ای هستند. ولی در حال حاضر مسئله سوریه تمامی اکسیژن سازمان های بشردوستانه را جذب می کند.
ایا انتخاب روحانی را شانسی برای بهبود اوضاع حاضر می بینید؟
این پیشبینی دشواری است ولی باید بگویم که امید خاصی پس از انتخابات بر جامعه حاکم است که امیدوارم بر مذاکرات مربوط به پروژه هسته ایی ایران نیز تاثیرگذار باشد. هر تغییر مثبتی در وضعیت اقتصادی و اجتماعی در ایران به وضعیت پناهندگان در ایران نیز کمک خواهد کرد.
منبع خبر: UNHCR