به گزارش انجمن حامی، تحقیقی درباره کودکان بدون همراه مهاجر و پناهنده افغان که خود را به سوئد رسانده اند، توسط دفتر منطقه اروپای کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان با همکاری دفتر منطقه شمال اروپای کمیساریا و سازمان مهاجرت سوئد با همکاری یک مؤسسه تحقیقاتی و تحلیل داده ها (JIPS ) در سال 2015 صورت گرفته است. با توجه به اینکه نیمی از کودکان بدون همراه و جدا مانده از خانواده که به اروپا می آیند افغان هستند و مقصد نهایی اغلب آنان سوئد است این تحقیق صورت گرفته است. اگرچه اغلب این کودکان بین سنین 16-17 سال بودند، اما در این تحقیق حتی با کودکان تنهای 8 ساله نیز مصاحبه شده است. 58% از کودکانی که مصاحبه شدند قبل از مهاجرت در افغانستان زندگی می کردند، 37 % در ایران و 5 % در پاکستان. کودکانی که از ایران رفته اند به ترتیب جمعیت در استان های تهران، اصفهان و قم ساکن بودند. اما به طور کل بیش از 80 % از کودکان مصاحبه شده در افغانستان متولد شده اند.
- در این تحقیق 4 سؤال اصلی مورد بررسی قرار گرفته است:
- کودکان بدون همراه و جدا شده از خانواده افغان که به سوئد می آیند، چه کسانی هستند؟
- چرا این کودکان محل اقامت اصلی خود را ترک می کنند؟
- این کودکان چه چیزهایی را در مسیر مهاجرت و حرکت تجربه می کنند؟
- چرا کودکان بدون همراه و جداشده از خانواده افغان اغلب سوئد را به عنوان مقصد نهایی خود انتخاب می کنند؟
پاسخ این پرسش ها به طور خلاصه عبارتند از:
- حدود سه چهارم کودکان بدون همراه افغان خود را به عنوان مسلمان، شیعه و هزاره معرفی کرده اند.
- اغلب این کودکان تنها آموزش پایه را گذارنده اند، اما به طور میانگین میزان سواد کودکان افغان که از ایران به اروپا مهاجرت کرده اند نسبت به کودکان بدون همراهی که از افغانستان آمده اند، بالاتر است.
- بیش از دو سوم این افراد اذعان کرده اند که حداقل 6 ماه در سالهای گذشته کار کرده اند و به همین دلیل از حضور در مدرسه و تحصیل بازمانده اند.
- اغلب این کودکان در کانون اصلی خانواده خود قبل از سفر زندگی می کردند.
- نیمی از این کودکان عنوان کرده اند که پدر خانواده یا فوت شده یا مفقود شده و اطلاعی از او ندارند.
- حدود دو سوم کودکانی که قبل از مهاجرت به اروپا در ایران زندگی می کردند، عنوان کرده اند که به کارت پناهندگی و دیگر مدارک اقامتی دسترسی نداشته اند، و در اصطلاح جزو مهاجران بدون مدرک بوده اند. آنها همین امر را سبب عدم دسترسی به آموزش و دیگر امکانات و حمایت های پایه و ندیدن آینده ای برای خود در ایران عنوان کرده اند.
- تمامی این کودکان دریافت حمایت را به عنوان دلیل اصلی خود برای مهاجرت از محل اقامت قبلی عنوان کرده اند.
- کودکانی که از افغانستان آمدند، دلایل نا امنی، مخاصمات و خشونت ها را به عنوان دلایل اصلی عنوان کرده اند. بسیاری از آنها عنوان کرده اند، در صورتیکه وضعیت کشور افغانستان بهبود یابد هیچ کس با وجود خطر مرگ مسیر مهاجرت به اروپا را انتخاب نمی کند.
- همه این کودکان عنوان کرده اند در مسیر مهاجرت طولانی ( به طور میانگین 7 ماه) و پر خطر که توسط قاچاق برها صورت گرفته اند، در معرض سختی های شدید، عدم حمایت کافی و بدرفتاری بوده اند. بسیاری از آنها شاهد مرگ یکی از هم گروهی ها، آزار خود یا هم گروهی ها توسط قاچاقبر ها، ترس شدید از دستگیری در مرزها و خطر غرق شدن در دریای مدیترانه بوده اند.
- اغلب این کودکان عنوان کرده اند که هزینه قاچاق به اروپا را با قرض فراهم کرده اند و باید برگردانده شود. به همین دلیل خانواده های آنان در افغانستان یا ایران تحت فشار روانی و مالی از سوی بستگان خود هستند.
به گزارش انجمن حامی، کودکان بدون همراه افغان که در جستجوی پناهندگی هستند، سوئد را به دلایل فراهم آوردن امکانات خوب تحصیلی، احترام به حقوق بشر، فرآیند منصفانه و کارآمد دادرسی و پذیرش پناهندگی و در نهایت فراهم آوردن امکانات مناسب برای توسعه اقتصادی انتخاب کرده اند.