افزایش میزان خشونت های ناشی از ناامنی در کشورهای منطقه، منجر شد تا هفته گذشته هیاتی از حقوقدانان و فعالان حقوق زن و کودک در تهران دور یکدیگر جمع شوند و در این باره به بحث و گفت و گو بپردازند. نشست هم اندیشی آثار جنگ و خشونت های ناشی از افراطی گری بر زنان و کودکان چهارشنبه شب حضور دکتر معصومه ابتکار ــ رییس سازمان حفاظت از محیط زیست و دبیر پویش مادران مسلمان برای صلح، هما علیزوی ــ رییس دادگاه اطفال افغانستان، شهیندخت مولی وردی ــ معاون رییس جمهمور در امور زنان و خانواده، دکتر ثریا صبحرنگ ــ عضو هیات رهبری کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، فاطمه اشرفی ــ رییس انجمن حمایت از حقوق زنان و کودکان پناهنده (حامی) و تعدادی دیگر از نمایندگان حقوقی کشورهای منطقه برگزار شد.
فاطمه اشرفی در ابتدای این نشست، با اظهار تاسف از وجود پدیده افراطی گری مذهبی در منطقه گفت:« از حدود 40 سال پیش تا کنون با وجود پدیده افراطی گری در منطقه، شاهد تغییراتی هستیم که منجر به از بین رفتن حقوق عمومی شده است، این پدیده ابتدا در افغانستان با حضور طالبان تجربه کردیم و پس از آن با پدیده الشباب در آفریقا و القاعده در کشورهای خاورمیانه مواجه شدیم.»
او ادامه داد:« بر کسی پوشیده نیست که آثار بدی که جنگ طالبان بر جای گذاشت زمانیکه به کودکان و زنان رسید بعد وسیع تری به خود گرفت، همین موضوع سبب شد تا در نهایت برای حمایت از این افراد پویش مادران مسلمان برای صلح را ایجاد کنیم تا بستری برای تحولات اجتماعی و سیاسی از دورن خانواده فراهم شود.»
در ادامه این نشست، هما علیزوی ــ رییس دادگاه اطفال افغانستان نیز با اشاره به آثار خشونت های ناشی از جنگ بر زنان در این کشور، تاکید کرد:« جنگ بیشترین آثار مخرب را بر روح و روان زن وارد کرده است، زن افغان در طول 10 سال گذشته جز تحمل مصائب و آوارگی چاره دیگری نداشته است.»
علیزوی اضافه کرد:« زنان افغانستان در طول جنگ همسر و خانه و کاشانه خود را از دست داده اند، آنها هیچ جایی نداشتند تا به آن پناه ببرند.»
*اسیدپاشی و مسموم کردن آب شرب برای ممانعت از تحصیل دختران
ثریا صبحرنگ ــ عضو هیات رهبری کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، نیز در ادامه صحبت های رییس دادگاه اطفال این کشور در حمایت از زنان آسیب دیده از جنگ، ادامه داد:« مهاجران و پناهنده های واقعی ناشی از جنگ، زنان افغانستان بودند چرا که مجبور بودند خانه و کاشانه خود را ترک کرده و به صورت غیرقانونی مرزها را رد کرده و مهاجر کشورهایی مانند ایران و پاکستان و صدها کشور دیگر شوند.»
او مهاجران افغان را آواره توصیف می کند که می توان آنها را در تمام کشورهای جهان مشاهده کرد.« در دوره سیاه طالبانی، هویت زنان به عنوان یک انسان زیر سوال رفته بود، آنها از تمام حقوق اولیه انسانی و شرعی مغفول ماندند.»
صبحرنگ، به تغییراتی که در حمایت از زنان صورت گرفته اشاره کرد.« در سال های اخیر اقدامات خوبی انجام شده و در زمینه حقوق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زنان دستاوردهای خوبی داشتیم، در قانون اساسی ما حقوق مساوی برای زن و مرد قائل شده است، در قانون منع خشونت علیه زنان آمده و برای اولین بار وزارت امور زنان تاسیس شده است.»
عضو هیات رهبری کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، تروریست را به عنوان بزرگترین دشمن انسانیت خواند و گفت:« متاسفانه گروه های مخالف، همواره مانع از تحصیل دختران هستند، آنها به روی دختران دانش آموز تیزاب می پاشند و آب شرب آنها را مسموم می کنند تا با این شیوه از حضور آنها در مدرسه ممانعت کنند.»
در ادامه شهیندخت مولی وردی ــ معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده ـ نیز با اشاره به خشونت علیه زنان تاکید کرد:« زنان چه در خانه و جامعه و چه در زمان جنگ و حتی صلح، در معرض خشونت قرار دارند و از قربانیان خشونت به شمار می روند. صلح تنها به معنی نبود جنگ نیست، تحقق صلح و امنیت بین المللی نیاز به حداقل شرایط دارد.»
او بر این نظر است که خشونت علیه زنان، سیستماتیک و برنامه ریزی شده است و از آن به عنوان ابزاری برای تهدید، تحقیر و ارعاب از سوی گروه دشمن استفاده شود.
مولی وردی با بیان اینکه زنان هیچ نقشی در جنگ ندارند اما به عنوان اولین قربانیان به شمار می روند ادامه داد:« متاسفانه بحث بنیادگرایی و افراطی گری تحت لوای دین انجام می شود، اما آیا واقعا دین اسلامی می تواند مرجع چنین افراطی گری هاییی باشد؟»
معصومه ابتکار نیز به عنوان دبیر پویش مادران مسلمان برای صلح به اثرات مخرب ناامنی و جنگ بر محیط زیست اشاره کرد و گفت:« در کنار تمام آثار مخربی که جنگ، ناامنی و فقدان ثبات در کشورهای منطقه بر روی انسان دارد، آثار بسیار وخیمی نیز بر طبیعت و محیط زیست همراه دارد و تبعات این درگیری ها برای منابع طبیعی و زیرساخت هایی که باید خدماتی مانند آب سالم و فاصلاب و پسماند را ارایه کند، از هم می پاشد.»
او ادامه داد:« تا زمانیکه درون انسان ها ناآرام است این ناآرامی در قالب جنگ با طبیعت و در نهایت جنگ با انسان منتهی می شود.»
نویسنده: زهرا جعفرزاده
منبع: روزنامه فرهیختگان